บทที่ 68 – งานเลี้ยง (19)
“ไอ้คนขี้ขลาด บินหนีอยู่ได้!”
คนใส่หน้ากากที่ผมเจอที่หลังคาใช้เวทมนตร์เก่ง แต่ดูเหมือนคนกลุ่มนี้จะไม่เก่ง?
ผมเคยอ่านว่าพลังศักดิ์สิทธิ์แบ่งเป็นระดับ และมีบางระดับที่ถูกห้ามบิน ถ้าจำไม่ผิด เหมือนว่าเพราะท้องฟ้าเป็นเขตของพระเจ้า มีแต่ระดับที่ได้รับเลือกจากพระเจ้าเท่านั้นที่บินได้
ใช่มีแต่ระดับบิชอปขึ้นไปหรือเปล่านะที่ใช้เวทบินได้?
ถ้าอย่างนั้นถ้าบินแบบนี้พวกนี้ก็ไล่ตามมาไม่ได้?
“ลาก่อนทุกท่าน! ข้าขอปลดห่วงที่รั้งข้าไว้บนโลกนี้และออกไปหาความสุข โชคดีนะทุกท่าน!” ผมบินขึ้นสูงพร้อมเอ่ยลาอย่างรื่นเริง
“แก!”
กลุ่มคนใส่หน้ากากเดือดดาลและโยนรัศมีดาบเป็นการตอบโต้ แต่ถูกโล่ของผมปัดไปหมด รัศมีดาบยิ่งอยู่ไกลจากดาบยิ่งอ่อนแรงลง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดา
“และนี่คือของขวัญส่งท้าย! ความยุติธรรมหลั่งมาจากฟากฟ้า!”
เร่งวงจรเวทมนตร์เต็มที่ ผมยิงกระสุนเวทนับพันใส่พวกคนใส่หน้ากาก ฝุ่นผงลอยขึ้นทำให้มองไม่เห็นแต่ผมยิงไม่ยั้งไม่สนว่าจะโดนพวกเขาหรือไม่ เมื่อพลังเวทของผมเริ่มหมดและเริ่มเหนื่อย จู่ๆสายฟ้าสีขาวก็พุ่งใส่ผม
เปรี๊ยะ!
เมื่อเวทมนตร์อันทรงพลังโดนโล่ของผม ผมก็รู้สึกพลังเวทลดไปเป็นจำนวนมาก ดังนั้น แน่นอน ผมหยุดยิงและมองไปรอบๆหาต้นตอของสายฟ้า
ชายชราใส่หน้ากากทองกำลังบินมา
พวกเดียวกับคนใส่หน้ากากเหรอ?
“แกเป็นใคร!” ชายชราตะคอกผมแล้วโจมตีต่อโดยไม่รอคำตอบ
“ช่างมัน! ตายซะ!”
ชายชราหน้ากากทองโบกไม้เท้าที่เหมือนใช้ในพิธี ยิงกระสุนเวทเป็นร้อยๆนัดใส่ผม ผมตัดพลังเวทที่ส่งให้เวทมนตร์นอนหลับของเจ้าหญิงและใช้การบินหลบฉุกเฉิน
ด้วยการบินหลบด้วยความเร็วสูง ทำให้กระสุนเวททั้งหมดเฉียดผ่านผมไป แต่เจ้าหญิงส่งเสียงละเมอ
“อืม”
เวร พอรอดไปได้ต้องดูแล้วว่าจะปลุกเจ้าหญิงตื่นหรือเปล่า
“พรหมจารีลม!”
สว่านลมล้อมรอบชายชราเหมือนพรหมจารีเหล็ก
“ฮึ่ย! ค้อนเหล็กพระเจ้า!”
ชายชราสร้างหอกแสงขึ้นมา แทงใส่สว่านลมเพื่อสร้างช่องว่างและหนีออกมา
“ทัณฑ์สวรรค์!”
สายฟ้าสีขาวพุ่งจากมือผมใส่ชายชรา
“เจ้าโง่! คิดหรือว่าของปลอมจะทำร้ายข้าได้!”
ชายชราโบกมือ ยึดการควบคุมสายฟ้าสีขาวไปและบังคับให้มันลอยกลับมาทางผม ผมแค่ใช้เวทมนตร์นี้เพื่อจะยั่วโมโหเขา แต่ไม่ใช้เวทมนตร์ที่ลอกมาจะดีกว่าสินะ
ศัตรูรู้จักเวทมนตร์นี้ดีกว่าผม และผมแค่ลอกมาจากการมองเผินๆ ไม่แปลกที่จะเสียการควบคุมไป
“ลบ!”
ผมลบสายฟ้าสีขาวไปง่ายๆแล้วร่ายมนตร์อื่น
“สนามระเบิด!”
ชายชราที่ดูเหมือนกำลังเตรียมรับมือเวทมนตร์ของผมอยู่หัวเราะเมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ฮ่าๆ! เวทมนตร์ล้มเหลวเหรอ? โง่นัก!”
เขายกคทาและบินมาทางผม
ตูม! ตูมตูม!
ชายชราแตะโดนระเบิดล่องหนที่ผมวางลอยกลางอากาศ ถูกช็อกหรืออาจสลบไปจึงร่วงสู่พื้น แต่ดูจากที่ไม่เหมือนมีบาดแผลสาหัสอะไร เขาคงใช้เวทมนตร์ลดการกระแทกตอนหล่นลงไป
ส่วนตัวแล้วผมไม่อยากฆ่าคน แต่เพื่ออนาคตแล้วจบมันตรงนี้ดีกว่า
ลางสังหรณ์ของผมคอยกระซิบว่าชายชราคนนี้จะสร้างความยุ่งยากให้ผมในอนาคต และถ้าเขาหายไป กลุ่มคนใส่หน้ากากจะไม่อาจสู้ได้อีก เรื่องนี้ไม่มีเหตุผลรองรับ แต่ตัดสิ่งที่น่าจะเป็นปัญหาตั้งแต่เนิ่นๆดีกว่า
มาทำให้พวกเขาสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิงกันดีกว่า เพื่อถ้าต่อไปเจอกันอีกจะได้ไม่กล้าเป็นศัตรู
“หนึ่งโคจร”
ผมไม่ชอบเวทมนตร์นี้เพราะคำร่ายมันเลี่ยน
“ปลายของหอกเจ็ดแฉกตรึงอนาคต”
แต่มันเป็นเวทมนตร์ที่ดีที่สุดในสถานการณ์นี้ มันช่วยไม่ได้
“ผลที่เกิดมีเพียงหนึ่งเดียว”
มันเป็นเวทมนตร์ที่อยู่ในกลุ่มมหาเวท พลังเวทของผมที่ลดต่ำอยู่แล้วยิ่งหายไปอีก
อ่า การขาดพลังเวททำให้ผมเวียนศีรษะ
“คำร่ายแบบย่อ! Gae Bulg!”
แสงสีแดงวาบขึ้นจากมือของผม มันพาดผ่านฟ้าพุ่งใส่ชายชรา
“ไม่!”
ฝุ่นผงลดลง ชายใส่หน้ากากคนหนึ่งกระโดดขึ้น แต่สายไปแล้ว ต่อให้ชายชราคนนั้นป้องกันมันได้ก็ตายอยู่ดีนอกจากจะมีปาฏิหาริย์
***
พาลาดินวิบริโอ คนใส่หน้ากากผู้ถูกเรียกว่าจิ้งจอก กำลังไล่ตามบลัดดี้และวิลเลียม เธอเห็นสิงห์หรือคาร์โด เฟอร์นันโด และอีกคนกำลังต่อสู้ด้วยเวทมนตร์จากที่ไกลๆ เธอรู้สึกแปลกที่จู่ๆสิงห์ก็ต่อสู้กลางอากาศ
หรือว่า ศัตรูที่เขากำลังสู้อยู่คือต้นเหตุของความรู้สึกแปลกจากโรงเรียนเวทมนตร์
วิบริโอไม่แน่ใจ แต่สรุปว่าชายคนนั้นคือต้นเหตุ
ถ้าอย่างนั้น พาลาดินมาริโอกับลูกน้องของเขาที่มีหน้าที่เริ่มการปฏิวัติอยู่ที่ไหน?
เธอเห็นหน่วยเสือดาวที่นำโดยพาลาดินมาลิฟ อยู่ใต้จุดที่เกิดการต่อสู้นั่นเอง เธอรู้สึกกระสับกระส่ายขึ้นมา
เขาไม่มีทางแพ้ชายคนนั้นที่เหมือนตัวต้นเหตุหรอก ใช่ไหม?
ไม่ ไม่มีทาง วิบริโอทำใจให้เข้มแข็ง
วิบริโอ แม้จะผิดหวัง แต่ก็ยอมรับว่าพวกอินทรีที่มาริโอนำแข็งแกร่งกว่าหน่วยจิ้งจอกของเธอ แต่แม้แต่เหล่าจิ้งจอกยังสามารถรั้งบลัดดี้แห่งเผ่ากาและวิลเลียมแห่งเผ่าผีเสื้อไว้ได้
แม้ในฐานะอัศวิน เธอจะรู้สึกละอายที่ความสำเร็จนั้นมาจากการใช้อาวุธระยะไกลก็ตาม แต่มันช่วยไม่ได้ ในด้านดาบ พวกเธอเทียบบลัดดี้ไม่ได้ อีกอย่าง เธอและหน่วยของเธอไม่คล่องเรื่องปิดบังพลังศักดิ์สิทธิ์เหมือนเฟอร์นานโด
ไม่สิ เฟอร์นานโดผู้สามารถซ่อนลักษณะพิเศษของพลังศักดิ์สิทธิ์ต่อหน้าคนเผ่าผีเสื้อต่างหากที่โกงเกินไป
“จิ้งจอก!”
เสียงเรียกวิบริโอดังมาจากด้านหลัง
“อินทรี!”
เขาคือมาริโอ วิบริโอรู้แม้ว่าจะเขาจะใส่หน้ากากอยู่ เป็นอย่างที่เธอคิด มาริโอไม่มีทางแพ้ แต่แล้วเธอก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นมาริโอ แขนขวาของเขาหายไป
“เกิด-เกิดอะไรขึ้น!” วิบริโอร้อง
มาริโอหันไปมองบลัดดี้กับวิลเลียม “ไว้ทีหลัง ตอนนี้เรากำลังทำภารกิจ”
วิบริโอกัดฟันแล้วไล่ตามบลัดดี้กับวิลเลียมต่อ
“บลัดดี้! ข้ารู้สึกถึงอารีเลียจากกลางอากาศ เกิดอะไรขึ้น?”
เมื่อได้ยินเสียงสับสนของวิลเลียม บลัดดี้ มาริโอและวิบริโอมองขึ้นไปที่ฟ้า
“นั่น-นั่นมัน!”
ไม่รู้ทำไมแต่วิบริโอเพิ่งสังเกตเห็นเอาตอนนี้ เจ้าหญิงกำลังหลับซบบนหลังของชายที่ใส่หน้ากากขาวครึ่งหน้ากับชุดสูท
ตอนนั้นเองวิบริโอจึงเข้าใจว่าทำไมหัวหน้าของเธอจึงต่อสู้ แต่ในอีกด้าน เธอเริ่มเกิดความสงสัย
ชาย? ข้าคิดว่าเขาเป็นผู้ชายเหรอ?
มันแปลก เขาอยู่ตรงนั้น แต่เธอจำเขาไม่ได้เลย ความรู้สึกแปลกๆนี้เหมือนเธอเคยเจอมาก่อน
วิบริโอที่คิดหนักจู่ๆก็ตระหนักขึ้นมาได้
หน้ากากขาว! ลูแปง!
ก่อนเธอจะร้องออกมา เฟอร์นันโดก็ร่วงลงมาเพราะการระเบิด
ข้าต้องรับเขา! วิบริโอทิ้งความคิดไล่ตามบลัดดี้กับวิลเลียมและวิ่งเต็มแรง ขณะจับตามองเฟอร์นานโดที่กำลังร่วงหล่น เธอสังเกตเห็นแสงสีแดงดุร้ายในมือลูแปง จากนั้นแสงสีแดงเปลี่ยนเป็นลำแสงและพุ่งใส่เฟอร์นันโด
มาลิฟก็เห็น เขากระโดดขึ้นสูงหลายเมตร แต่หยุดลำแสงไม่ได้
ไม่ ไม่ ไม่!
วิบริโอคว้าสร้อยกางเขนที่คอเธอแล้วตะโกนคำภาวนา
“พระเจ้าผู้ปราณี ได้โปรดช่วยเขา! ถึงให้ข้าเป็นโล่ก็ไม่เป็นไร!”
เหมือนได้ยินคำภาวนาของวิบริโอ แสงสีขาวระเบิดออกจากไม้กางเขน แสงขาวสว่างจ้าคือแสงของปาฏิหาริย์
เมื่อวิบริโอภาวนาขอปาฏิหาริย์ได้ มาริโอก็จับมือวิบริโอ
“มาริโอ?”
“ข้าไม่อยากให้เจ้าบาดเจ็บ ไว้ข้าจะกลับมาชดใช้เจ้าทีหลัง”
พูดจบ มาริโอต่อยวิบริโอที่ท้องทำให้เธอสลบ แสงสีขาวย้ายเขาไปอยู่ระหว่างแสงสีแดงและเฟอร์นันโด
“มา...ริโอ?” เฟอร์นันโดเรียกเมื่อเริ่มได้สติ
“ข้าจะปกป้องท่านเอง” มาริโอพูด
“โง่...เขลานัก”
เพราะหน้ากากทอง เขาจึงไม่เห็นหน้าของเฟอร์นันโด แต่มาริโอผู้รับใช้เขามานานแน่ใจ ใต้หน้ากากต้องเป็นสีหน้าไม่พอใจ ไม่ว่าเขาจะพยายามป้องกันมันอย่างไร เขารู้ว่าถ้าโดน อย่างดีที่สุดคือบาดเจ็บสาหัส
“โปรดอย่าดุด่าพาลาดินมาลิฟเกินไป เขาพยายามเต็มที่แล้ว”
มาริโอไม่ดูว่าเฟอร์นันโดฟังหรือเปล่า เขาแค่พูดเพื่อความพอใจของตัวเอง แม้แสงสีแดงจะพุ่งใส่ช้าๆ ให้โอกาสพวกเขาได้คุยกันสั้นๆ นี่คือปาฏิหาริย์เล็กๆที่แสงสีขาวมอบให้
แต่เวลาแห่งปาฏิหาริย์นั้นก็กำลังหมดลง
มาริโอปลุกใจตัวเอง เพิ่มพลังเวทให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และป้องกันลำแสงสีแดง แต่ลำแสงก็ยังผ่านเวทป้องกันที่เขาสร้างขึ้นด้วยพลังทั้งหมดที่มีและทะลุหัวใจเฟอร์นันโด
“ไม่!!!”
มาริโอตะโกนคำภาวนาด้วยเสียงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
“พระเจ้า!”
***
แสงสีขาวดูศักดิ์สิทธิ์เจิดจ้า มันส่องมาจากมือของคนใส่หน้ากาก เสียเวลาเปล่า เวทมนตร์ของผมพุ่งใส่เป้าหมายของมันแล้ว – ชายชราใส่หน้ากากสีทอง
ผมมองแสงสีแดงทะลุหัวใจชายชราอย่างไม่รู้สึกอะไร เวทมนตร์ดูเหมือนจะทำลายหัวใจเขาสำเร็จ
แต่ตอนนั้นเอง แสงสีขาวเจิดจ้าคลุมทั้งพื้นที่ ผมหลับตาลงครู่หนึ่ง เมื่อลืมตา คนที่ถูกแทงและเลือดทะลักจากอกกลายเป็นคนใส่หน้ากากที่เข้ามากันแสงสีแดง ชายชราล้มลง เลือดทะลักจากท้องด้านซ้ายของเขา ไม่ใช่หัวใจ
เกิดอะไรขึ้น? ผมแน่ใจว่าเวทมนตร์ได้ผล
มันล้มเหลวเพราะการย่อคาถาเหรอ? ไม่น่าใช่
ถ้าเวทมนตร์ล้มเหลวเพราะการย่อคาถา เวทมนตร์ทั้งหมดที่ผมเคยใช้มาทั้งชีวิตก็ควรจะล้มเหลวเหมือนกัน
มันเกี่ยวกับแสงสีขาวหรือเปล่า? ไม่รู้แฮะ
ผมหยิบ mp โพชั่น หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า น้ำยาฟื้นฟูพลังเวท จากกระเป๋ามิติและดื่มมัน
“ฮึ้ย แหยะ!
ทำไมโลกนี้ไม่มีการแต่งกลิ่นรสนะ! ผมไม่ได้หวังถึงรสโค้ก แต่เป็นรสผลไม้ก็ยังดี เอาเถอะ ถึงเวทมนตร์ล้มเหลวก็ไม่เป็นไร แค่ผมใช้อีกครั้งก็จบ
ผมรอให้พลังเวทเพิ่มขึ้น กลุ่มคนใส่หน้ากากรับร่างที่ยังอุ่นของคนที่หัวใจถูกแทงทะลุแทนชายชราใส่หน้ากากทอง
“ถอย!”
ชายชรา เป้าหมายของผม อยู่ในสภาพทุลักทุเลขนาดต้องใช้เวทมนตร์รักษาเรื่อยๆพลางตะโกนสั่งอย่างเร่งร้อน
ผมยื่นมือออกไปทางกลุ่มคนที่กำลังรีบหนี เล็งไปทางชายชราใส่หน้ากากที่ถูกอุ้มแบบเจ้าหญิง ทั้งๆที่เขาไม่ใช่เจ้าหญิง
“เอ๋?”
น้ำยาที่ผมดื่มรสชาติไม่อร่อย แต่เร่งการฟื้นฟูพลังเวทเร็วมากถึงขั้นสร้างภาระแม้แต่กับร่างกายแบบผม แต่ขนาดนั้นแล้วผมก็ยังไม่มีพลังเวท มันไม่เหมือนโพชั่นในเกมที่เพิ่มพลังเวทให้ทันที แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็น่าจะมีบ้าง
แต่พลังเวทของผมไม่ฟื้นฟูขึ้นเลย เหมือนมีบางอย่างระงับการเชื่อมโยงระหว่างผมกับพลังเวทรอบๆ
มันเหมือนมีบางอย่างทำให้การโจมตีของผมพลาด ทำให้ชายชราไม่ตาย และหยุดไม่ให้พลังเวทของผมฟื้นฟู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น